نگاهی به آسانسورهای برج میلاد

برج میلاد بلندترین برج ایران، ششمین برج مخابراتی جهان و نوزدهمین سازه بلند جهان است. این برج با 435 متر طول شامل 3 نوع آسانسور است: 

1- آسانسورهای بخشهای پایینی (لابی) 

2- آسانسورهای پرسرعت در بخش میانی 

3- اسانسورهای بخشهای بالایی (نوک برج)

قسمت پایینی 4 آسانسور با سرعت 1.6 متر بر ثانیه و ظرفیت 1600 کیلوگرم  طول مسیر 27 متر دارد.

قسمت میانی 6 آسانسور دارد که به صورت گروه های دوتایی با مشخصات زیر نصب شده اند:

آسانسور شیندلر 700 –سرعت 7 متر بر ثانیه- ظرفیت 1850 کیلوگرم، طول مسیر 302 متر

آسانسور شیندلر 700 –سرعت 7 متر بر ثانیه، ظرفیت 4000 کیلوگرم، طول مسیر 296 متر

آسانسور شیندلر 700 –سرعت 7 متر بر ثانیه، ظرفیت 1850کیلوگرم، طول مسیر 296 متر

آسانسور شیندلر 700 –سرعت 7 متر بر ثانیه، ظرفیت 1850 کیلوگرم، طول مسیر 292 متر

آسانسورهای نوک برج با سرعت 1.6 متر بر ثانیه و ظرفیت 1600 کلیوگرم و طول مسیر 27 متر

آسانسورها دارای استاندارد EN 81 هستند و در بعضی موارد از استانداردها هم ایمن‌تر هستند. مثلا درها به مدت 2 ساعت ضدحریق هستند. همچنین سیتمی در آسانسورها ایجاد شده که جریان مستقیم اضافی را به شبکه اصلی برج منتقل می‌کند. درب‌های اصلی از 2 تکه تشکیل شده‌اند که از وسط باز می‌شوند. درب‌های خروج اضطراری به آسانسورهای مجاور از طریق دیوار کابین و پله های بالای سقف کابین نیز وجود دارند.